niedziela, 9 września 2018

Przytępiona Ostra Góra :)

Radek kupił autko,więc możemy zacząć nadrabiać zaległości.Umówiliśmy się z Sylwią,że pojedziemy do Wojsławic,a później wejdziemy na Ostrą Górę.Z moim kolanem jest lepiej,ale nie chcę go zbytnio nadwyrężać.
Wstajemy odpowiednio wcześnie,na spokojnie jemy śniadanie,pijemy kawę i pakujemy plecaki.Tuż przed 8-mą,wsiadamy do samochodu i jedziemy po Sylwię.Kiedy jesteśmy w komplecie ruszamy ku nowej przygodzie.Podróż mija nam dość szybko i bezproblemowo.Na miejsce docieramy tuż po 10-tej.Samochód zostawiamy na parkingu,bierzemy aparaty i idziemy w kierunku kasy,gdzie kupujemy bilety i wchodzimy na teren Ogrodu.
My byliśmy w Wojsławicach,a było to tak:
http://podrozedanusiiradka.blogspot.com/2018/05/kielichowiec-zapach-truskawki-z.html
Jesteśmy dość wcześnie,bo alejki są puste i niewielu ludzi dostrzegamy.Cieszy nas to bardzo,bo za jakiś czas pewnie będzie tu dość tłumnie.

































Wędrujemy niespiesznie,podziwiamy kwitnące rośliny,ale też i te,które mają owoce,lub wybarwiające się liście.Robimy zdjęcia i rozkoszujemy się ciszą i spokojem panującym dookoła.

















































































































































































































































Sycimy oczy i aparaty kolorami kwitnących róż,budleji,floksów,bodziszków,pojedyńczych liliowców,wrzosów,hortencji,funkii i latających dookoła motyli.Jednak najbardziej zdziwiły nas kwitnące rododendrony.Niewielkie krzewy mają dość sporo rozkwitniętych kwiatków.Cieszy to nasze oczy i aparaty.Przystajemy co chwila i robimy zdjęcia,całe mnóstwo zdjęć.
































I tak docieramy do punktu widokowego i "Botanicznego Horoskopu".Oczywiście każde z nas odnajduje swoje drzewo i się z nim fotografuje.Sylwia to kasztanowiec,Radek-jesion,a ja jaśminowiec.Czytamy swoje horoskopy,stwierdzając że częściowo się zgadzają.Podziwiamy widoki i powoli idziemy w aleje liliowców.


























Kosmos podwójnie pierzasty :)
























Mijamy rabaty z różnokolorowo kwitnącym kosmosem,którego kwiaty cieszą oczy i na dłużej zatrzymujemy się przy polskich odmianach liliowców,o przeróżnych nazwach.






























































































Wędrujemy alejkami,chłoniemy piękno i ogrom założenia ogrodowego,robimy zdjęcia,przysiadamy na odpoczynek w altanie utworzonej z platanów i żałujemy,że nie możemy tu spędzić całego dnia.Tak niestety w życiu już jest.Nie można mieć w życiu wszystkiego co by się chciało...




























































































Zanim opuścimy Arboretum w Wojsławicach,postanawiamy się napić czegoś zimnego.W barze kupujemy piwo bezalkoholowe i dwa kwasy chlebowe.Idziemy do altanki nad stawem,siadamy na ławkach i rozkoszujemy się smakiem i chłodem napojów.Po wypiciu i odpoczynku,kierujemy się do wyjścia z Arboretum.Przed nami Ostra Góra.




Idziemy na parking,wsiadamy do autka i jedziemy nim kawałek.Zatrzymujemy się przy drodze skręcającej w lewo,wysiadamy,bierzemy plecaki i idziemy ku naszemy celowi.Najpierw wędrujemy drogą między polami,później skręcamy na leśny dukt i nim docieramy do celu.

"Ostra Góra (niem. Spitzberg , 360,2 m n.p.m.) – najwyższe wzniesienie Wzgórz Dębowych w południowo-zachodniej Polsce.
Wzniesienie położone jest na Przedgórzu Sudeckim, na obszarze chronionego krajobrazu Wzgórz Strzelińsko-Niemczańskich na południowym krańcu Wzgórz Dębowych, około 2,9 km na północny wschód od centrum historycznej Niemczy.
Wzniesienie o kopulastym kształcie z wyraźnie zaznaczonym wierzchołkiem, o stromo opadających i mocno urozmaiconych zboczach, w które wcinają się wąwozy oraz potoki. Od strony zachodniej wzniesienie góruje nad Wojsławicami, do których opada stromym zboczem. Od wzniesienia Wysoki Las położonego po północnej stronie, oddzielone jest płytką doliną. Wzniesienie stanowi zwornik, z którego rozchodzą się grzbiety. Na północnym wschodzie rozciąga się grzbiet ze wzniesieniem Wysoki Las, w stronę północy odchodzi najdłuższe ramię z wzniesieniami: Starzec i Przednia Dębowa Góra, a w stroną południowo-wschodnią w kierunku miejscowości Ruszkowice ciągnie się krótki grzbiet z bezimiennymi kulminacjami. Ostra Góra zbudowana jest ze skał metamorficznych metamorfiku niemczańsko-kamienieckiego oraz występujących wśród nich wkładek tzw. sjenitów niemczańskich. Są to łupki krystaliczne, głównie łupki dwułyszczykowe i gnejsy biotytowe z wkładkami gnejsów leptytowych, w których znajdują się wychodnie paleozoicznych granitów, granodiorytów i trzeciorzędowych bazaltów.
Cały szczyt i zbocza porasta las liściasty o składzie naturalnym, złożony głównie z: dębów, buków, brzóz, lip oraz innych gatunków drzew liściastych z niewielką domieszką drzew iglastych, głównie modrzewi. Na części zboczy wprowadzono sztucznie bory świerkowe i sosnowe. W podszyciu występuje leszczyna, bez czarny, jarzębina, wierzba siwa i chroniony wawrzynek wilczełyko. W runie rośnie konwalia majowa, konwalijka dwulistna, marzanka, gajowiec żółty, rogownica, borówka czernica. Wschodnim i zachodnim zboczem poniżej szczytu przebiegają leśne dróżki i ścieżki. Na szczycie znajduje się stalowa wieża widokowa postawiona w 1930 roku. Fundatorem wieży był oddział Towarzystwa Górskiego w Niemczy, projektantem wrocławski inżynier Preuß, a wykonawcą firma Probst&Söhne. Otwarcie wieży odbyło się na początku sierpnia 1930. Wcześniej na szczycie stała drewniana wieża zbudowana w 1893 przez Towarzystwo Upiększające z Niemczy. Z wieży można podziwiać panoramę Niemczy i okolic, a przy dobrej pogodzie miejscowości oddalone nawet o ponad 40 km. Obecnie okazałe buki przysłoniły panoramy w kierunkach południowym i wschodnim, uniemożliwiając podziwianie Gór Bardzkich, Złotych, Masywu Śnieżnika oraz przy dobrych warunkach atmosferycznych Jesioników. Na szczycie wzniesienia znajduje się węzeł szlaków turystycznych. Położenie oraz wyniesiony wierzchołek z konstrukcją wieży czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie. U zachodniego podnóża wzniesienia położony jest ogród dendrologiczny w Wojsławicach.
Obecnie (stan na marzec 2014), ze względu na zły stan techniczny wieży na szczycie, wejście na taras widokowy wznoszący się na poziomie 18 metrów jest niemożliwe.
Dzięki wycince drzew spod wieży można podziwiać panoramę w kierunku zachodnim, m.in. na Masyw Ślęży, Wzgórza Gumińskie, na Niemczę i Przerzeczyn-Zdrój oraz z południowego zbocza Góry Sowie, Góry Bardzkie i Góry Złote.
Szlaki turystyczne:
-szlak turystyczny czerwony Strzelin - Szańcowa - Gościęcice Średnie - Skrzyżowanie pod Dębem - Gromnik - Dobroszów - Kalinka - Skrzyżowanie nad Zuzanką - Źródło Cyryla - Ziębice - Lipa - Rososznica - Stolec - Cierniowa Kopa - Kolonia Bobolice - Kobyla Głowa - Karczowice - Podlesie - Ostra Góra - Starzec - Księginice Wielkie - Sienice - Łagiewniki - Oleszna - Przełęcz Słupicka - Sulistrowiczki - Ślęża - Sobótka
-szlak turystyczny żółty droga Szklary-Samborowice - Jagielno - Przeworno - Gromnik - Biały Kościół – Nieszkowice – Czerwieniec – Kowalskie - Żelowice – Błotnica – Piotrkówek – Ostra Góra – Niemcza - Tatarski Okop - Dolina Piekielnego Potoku - Gilów - Piława Dolna - Owiesno - Góra Parkowa - Bielawa - Kalenica - Nowa Ruda - Tłumaczów - Radków - Pasterka - Karłów - Skalne Grzyby - Batorów - Duszniki-Zdrój - Szczytna - Zamek Leśna - Polanica-Zdrój - Bystrzyca Kłodzka - Igliczna - Międzygórze - Przełęcz Puchacza
-szlak turystyczny czarny Ziębice – Lipa - Jasłówek - Krzelków - Zameczny Potok - Ciepłowody - Kawia Góra (Łysica) - Ruszkowice - Ostra Góra - Podlesie - Przerzeczyn-Zdrój - Grzybowiec - Piława Górna - Piława Dolna."-Wikipedia.
























Stajemy na szczycie Ostrej Góry i patrzymy zawiedzionym wzrokiem na wieżę widokową.Szkoda że jest uszkodzona.Konstrukcja wygląda dość solidnie,ale brak schodów uniemożliwia wejście na taras widokowy.Panorama z jej szczytu pewnie nawet dziś ma 360°.Robimy sobie z wieżą zdjęcia,podziwiamy rozpościerające się widoki,siadamy na chwilę,posilamy się i odpoczywamy,a po odpoczynku schodzimy z Ostrej Góry i wracamy do autka.































































Wsiadamy do niego i jedziemy do Niemczy.Ustaliliśmy że obejrzymy to miasteczko zanim ruszymy w drogę powrotną.
Zostawiamy samochód na parkingu w centrum miasta,wysiadamy z niego i idziemy na krótki spacer.

"Niemcza (niem. Nimptsch) – miasto w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, siedziba władz gminy miejsko-wiejskiej Niemcza. Położone nad rzeką Ślęzą, na obszarze Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. Historycznie leży na Dolnym Śląsku. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj.wałbrzyskiego.
Według danych z 31 marca 2011 miasto liczy 3145 mieszkańców.
Obecnie ośrodek usługowy regionu turystycznego. Niewielkie zakłady przemysłu maszynowego, odzieżowego, drzewnego, dziewiarskiego i spożywczego.
Nazwa miasta, nadana przez Słowian, przybyłych na Śląsk w VI wieku n.e., wywodzi się prawdopodobnie od prasłowiańskiego słowa '*nemьcь' (niemy), Nazywano tak ludzi niewładających językiem Słowian, obcych. Już od końca IX w. wyraz ten z pewnością odnosił się do germańskich sąsiadów plemion zachodniosłowiańskich. Najstarsze zapisy nazwy grodu: 990, 1125, 1177 Nemci, 1018, 1155 Nemechi , należy odczytywać jako Niemcy. To stara nazwa etniczna, typowa m.in. dla tzw. osad jenieckich (tak jak Czechy, Węgry, Pomorzany). Ponieważ nazwa została zanotowana w zaginionym Roczniku Praskim jako nazwa istniejącego już i znanego grodu pod datą 990, jej powstanie należy łączyć z okresem władztwa wielkomorawskiego i czeskiego a więc z okresem od schyłku IX w. do r. 989. Według wzmianki z kroniki Thietmara z Merseburga nazwa grodu pochodzi od Niemców, którzy mieli gród założyć czy zbudować. Można to interpretować tak, że wzięci do niewoli przez Czechów czy Morawian Niemcy – rzemieślnicy, cieśle i in. wykonywali prace przy budowie groduj. Takie podania znane były dawniej w samej Niemczy.
W dokumencie łacińskim z 1290 pojawia się określenie ziemi niemczańskiej "in territorio Nympczensi". które zawiera w sobie nowszą postać nazwy grodu, można ją rekonstruować jako Niemcz lub Niemcza. (polską nazwę Niemcz wymienił w książce "Krótki rys jeografii Szląska dla nauki początkowej" wydanej w Głogówku w 1847 śląski pisarz Józef Lompa. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego podaje polską nazwę w formie Niemcz oraz zgermanizowaną Nimptsch.).Formy te stały się podstawą dla nazwy niemieckiej Nimptsch oraz nazwiska von Nimpsch, von Nimtsch odnoszącego się do rycerskiego, potem pańskiego i hrabiowskiego rodu wywodzącego się ze Starej Niemczy.
Obecna nazwa została administracyjnie zatwierdzona 7 maja 1946r.
Na cmentarzysku wczesnośredniowiecznym w Niemczy odkryto grupowe rodzinne pochówki szkieletowe zaopatrzone w naczynia gliniane, ozdoby i monety nie łączące się w żaden sposób z obecnością chrześcijan, odmienny obrządek pogrzebowy z VII-X wieku manifestuje na tych ziemiach odrębność religijną jeszcze przed przyjęciem chrztu przez Mieszka I.
Przełom IX i X w. – wg znalezisk archeologicznych istnieje tu grodzisko kulturowo bliskie Wielkim Morawom. Pochówki świadczą o możliwej chrystianizacji, znaleziono też relikty kamiennego kościoła., prawdopodobnie z końca IX w.
990 r. – zdobycie przez Mieszka I Niemczy wraz ze Śląskiem kosztem państwa czeskiego. Kronikarz czeski Mnich Sazawski napisał wtedy: "Nemci perdita est", tj. Niemcza została utracona.
1017 r. – Niemcza zasłynęła w Europie zwycięską bitwą, kiedy to za panowania Bolesława Chrobrego odparto najazd zbrojny cesarza niemieckiego Henryka II wraz z oddziałami czeskimi i lutyckimi. Bardzo szczegółowo fakt ten opisał niemiecki kronikarz Thietmar.
1155 r. – Papież Hadrian IV wymienia Niemczę jako jeden z grodów kasztelańskich należących do biskupstwa wrocławskiego.
1213-1216 r. – na zamku w Niemczy przebywa Jadwiga, księżniczka pochodząca ze starego arystokratycznego rodu Andechs-Meran, żona Henryka Brodatego i matka Henryka Pobożnego, późniejsza święta, patronka Śląska, fundatorka kościołów w Niemczy. Zamek ten do czasów przedwojennych znany był jako Zamek Jadwigi.
1244 r. – w kościele Św. Wojciecha w Starej Niemczy podpisany zostaje dokument wydany przez księcia Bolesława Rogatkę dotyczący budowy katedry we Wrocławiu wraz z otrzymanymi przywilejami na tę okoliczność. Uczestniczył w tym ważnym momencie biskup Tomasz z Wrocławia i pięciu kasztelanów. Kopia tego dokumentu istnieje w Archiwum Archidiecezjalnym we Wrocławiu.
1282 r. – Niemcza otrzymuje prawa miejskie z rąk Henryka IV Probusa. Istnieje jednakże duże prawdopodobieństwo, że Niemcza mogła posiadać je już wcześniej.
1288 r. – zostaje wzniesiona na zamku niemczańskim kaplica.
1295 r. – budowa w Niemczy fortyfikacji, przebudowa zamku i murów obronnych, które zaopatrzone są w dwie bramy i cztery furty. Taki stan pozostał do dziś.
1329 r. – wraz z hołdem lennym złożonym we Wrocławiu przez ks. legnickiego, Bolesława III Rozrzutnego, Niemcza przechodzi pod zwierzchnictwo korony czeskiej
1331 r. – Niemcza odpiera skutecznie ataki wojsk króla czeskiego Jana Luksemburskiego, który oblegał miasto. Obrona ta uniemożliwiła połączenie się wojsk Jana Luksemburskiego z wojakami krzyżackimi, co z kolei przyczyniło się do zwycięstwa króla Władysława Łokietka w wojnie z Krzyżakami.
1393-1675 r. – Niemcza jest własnością książąt legnicko-brzeskich.
1419-1430 r. – Niemcza jest ostoją ruchu husyckiego na Śląsku. Po poddaniu się grodu zostają zburzone mury obronne.
1585 r. – przebudowa średniowiecznego zamku na styl renesansowy.
1635 r. – urodził się w Niemczy poeta barokowy, późniejszy syndyk Wrocławia, Daniel Casper von Lohenstein. Jedna z jego posiadłości, pałac w Kietlinie, do dziś jest dobrze zachowana.
1675 r. – 21 września umiera bezpotomnie w wieku 15 lat, ostatni potomek dynastii Piastów Śląskich – Jerzy Wilhelm, władca Niemczy. Miasto przechodzi na okres prawie 70 lat pod bezpośrednie panowanie Królestwa Czeskiego.
1741 r. – Niemcza wchodzi w skład państwa pruskiego
1790 r. – przebywa w Niemczy Johann Wolfgang von Goethe, słynny poeta niemiecki zaprzyjaźniony z Adamem Mickiewiczem – m.in. w Restauracji Rycerskiej (dziś Łabędź), co upamiętnia miedziana tablica).
1871 r. – Niemcza częścią zjednoczonych Niemiec
1945 r.
-styczeń zbliżanie się Armii Czerwonej spowodowało ucieczkę i ewakuację ludności niemieckiej z terenów Pomorza i Śląska zarządzonej przez władze niemieckie bez przygotowania. Z tego powodu wielu ludzi zginęło – bądź to w wyniku działań frontowych, bądź wskutek wysokich mrozów.
9 maja Niemcza zostaje zajęta przez wojska radzieckie
-włączenie miasta wraz z Dolnym Śląskiem do państwa polskiego
-zaczęli przybywać Polacy z obszarów, które po konferencji jałtańskiej znalazły się poza nową wschodnią granicą Polski. Polaków tych wysiedlano na podstawie narzuconych przez rząd ZSRR umów, które podpisał marionetkowy i podporządkowany Stalinowi Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN.).
-początek wysiedlenia niewielu pozostałych jeszcze po zimowej ucieczce i ewakuacji dotychczasowych mieszkańców miasta do Niemiec; przybywają emigranci z Kresów Wschodnich
-napływ uciekinierów z Grecji. Prawie do końca lat 90. XX wieku Grecy stanowili znaczącą część mieszkańców Niemczy – m.in. w latach 70. i 80. dysponowali własną szkołą podstawową.
1996 r. – 700-lecie kościoła w Niemczy.
1997 r. – wielka powódź, która swoim zasięgiem objęła również Gminę Niemcza, m.in. zalany został stadion miejski.
1998 r. – 20 marca podpisanie układu o partnerstwie z niemieckim miastem Gladenbach, leżącym w północnej Hesji.
2008 r. – 23 października podpisanie układu o partnerstwie z czeskim miastem Letohrad.
2009 r. – 22 maja podpisanie układu o partnerstwie z francuskim miastem Monteux.
Filia Groß-Rosen
W miejscowości znajdowała się filia obozu koncentracyjnego Groß-Rosen.
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty:
-ośrodek historyczny miasta z rynkiem o wydłużonym, wrzecionowatym kształcie
-zamek, gotycko–renesansowy z końca XVI-XIX w., ul. Królowej Jadwigi 6
-pałac w Piotrkówku
-kościół ewangelicki pw. św. Jerzego, ob. nieczynny, ul. Gumińska, z 1612 r., przebudowany w 1888 r.
-mury obronne, z XV w., fragmenty kamiennych fortyfikacji
-baszta Bramy Górnej, ul. Bolesława Chrobrego 3, z XVI w., przebudowana w 1936 r.
-ratusz neoromański z lat 1853-62, Rynek 10
-kamienica, ul. Królowej Jadwigi 1, z 1870 r.
-plebania, pl. Mieszka I 6, z 1840 r., przebudowana w 1900 r.
-dom, ul. Piastowska 13, po 1870 r.
-kamienica, Rynek 5, z XVI w., przebudowana w 1861 r.
-kamienica, Rynek 6, z XVI w., przebudowana po 1860 r.
-dom, Rynek 8, po 1860 r.
-kamienica, Rynek 9, z XVI w., przebudowana po 1860 r.
-dom, Rynek 16, z XVIII w., przebudowany w XIX/XX w. (dec. pl. Wolności)
-dom, Rynek 14, z 1865 r.
-kamienica, Rynek 15, z 1865 r.
-hotel, ob. dom, Rynek 17, z 1860 r., przebudowany w 1945 r.
-dom, Rynek 18, po 1860 r.
-dom, Rynek 19, po 1860 r.
-dom, Rynek 20, po 1860 r.
-dom, Rynek 24, z ok. 1700 r., przebudowany w początku XX w.
-dom, Rynek 25, z 1800 r., przebudowany w początku XX w.
-dom, Rynek 31, z 1887 r.
-dom, Rynek 33, z XVIII w., przebudowany w XIX/XX w.,(dec. pl. Wolności)
-dom, Rynek 34, z połowy XVIII w., przebudowany po 1920 r.
-dom, Rynek 35, z początku XIX w., przebudowany w XIX/XX w. (dec. pl. Wolności)
-dom, Rynek 37, z XVI w., przebudowany w latach 1730-40
-dom, Rynek 38, z XVIII w., przebudowany po 1920 r.
-dom, Rynek 49, z 1870 r.
-dom, pl. Stary 1, z początku XIX w.
inne zabytki:
-kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny z 1865 roku, z 60-metrową wieżą
-kościół pod wezwaniem św. Wojciecha z 1612 roku
nieistniejące:
-kościół św. Jadwigi
Międzynarodowa trasa E67 (DK8) Wilno – Praga przebiega w granicach administracyjnych miasta, ale faktycznie jest traktowana jako jego obwodnica, gdyż nie przecina terenów zamieszkanych. Ponadto istnieje część trakcyjna linii kolejowej Kobierzyce–Piława Górna wybudowanej w 1884. Odcinek do Kobierzyc zamknięto w 1995, a 5 lat później odcinek do Piławy Górnej (od 2006 cała linia kolejowa jest nieprzejezdna).
Według stanu na luty 2018 r. miejscowość jest objęta siecią publicznej komunikacji autobusowej funkcjonującej na obszarze powiatu dzierżoniowskiego, organizowanej przez Zarząd Komunikacji Miejskiej w Bielawie.
Rozrywka-cykliczne Dni Niemczy odbywające się na rynku w połowie maja
-PAF – Ogólnopolski Przegląd Amatorskich Filmów o zabytkowych miastach
-ogólnopolskie zawody w staniu na materacu dmuchanym umieszczonym na wodzie
-imprezy okolicznościowe oraz czasowe wystawy oraz galerie
-nieWagary z Marzanną
-Dzień Otwarty Szkół Niemczańskich
-Festyn Parafialny organizowany od 2008 roku przez ks. Tadeusza Pitę
Ciekawostki
W 2006 roku w Niemczy, która "grała" filmowe Maciejowice Bogusław Linda nakręcił część swojego filmu pt. Jasne błękitne okna.
W 2007 roku Niemcza stała się tłem dla wydarzeń z filmu Pora Mroku reżyserii Grzegorza Kuczeriszki.
Szlaki turystyczne:
-szlak turystyczny żółty droga Szklary-Samborowice – Jagielno – Przeworno – Gromnik – Biały Kościół – Nieszkowice – Czerwieniec – Żelowice – Błotnica – Piotrkówek – Ostra Góra – Niemcza – Tatarski Okop – Dolina Piekielnego Potoku – Gilów – Piława Dolna – Owiesno – Góra Parkowa – Bielawa – Kalenica – Nowa Ruda – Tłumaczów – Radków – Pasterka – Karłów – Skalne Grzyby – Batorów – Duszniki-Zdrój – Szczytna – Zamek Leśna – Polanica-Zdrój – Bystrzyca Kłodzka – Igliczna – Międzygórze – Przełęcz Puchacza
-szlak turystyczny zielony Jordanów Śląski – Glinica – Janówek – Sokolniki – Łagiewniki – Przystronie – Jasinek – Niemcza – Stasin – Starzec – Strachów – Żelowice."-Wikipedia.




























Po spacerze uliczkami Niemczy,wsiadamy do autka i ruszamy w drogę powrotną.Podróż do domu mija nam bezproblemowo i szybko.W Jeleniej Górze zanim się rozstaniemy z Sylwią idziemy na lody,a po nich żegnamy się z naszą znajomą,umawiając się na następną wycieczkę.
Tak kończy się cudowna wędrówka w kwieciu,pora więc na kolejną,a ta już niebawem :)
Do zobaczenia :)

Pozdrawiamy wszystkich serdecznie i cieplutko,życząc miłej lektury :)

Danusia i Radek :)

P.S.Zdjęcia tu dodane są Sylwi,Radka i moje :)



Aby obejrzeć film,kliknij tutaj





2 komentarze:

  1. W arboretum byliśmy w zeszłym roku na zakończenie sezonu. Bardzo fajne miejsce. Następnym razem też mamy zamiar się wybrać na tę wieżę widokową :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. My byliśmy w tym roku dwa razy.Raz w maju i we wrześniu.Wiele osób pytało nas co tam teraz kwitnie że jedziecie? Jak zdjęcia pokazują,kwitnie sporo,a i owoce mają swój urok,poza tym nie ma takiego zgiełku jak wiosną,gdy rododendrony i azalie kwitną i to jest piękne :)
      Pozdrawiam serdecznie :)

      Usuń